Wanneer iemand letselschade oploopt door toedoen van de onrechtmatige gedraging van een ander, kan het slachtoffer een schadevergoeding claimen. Een belangrijke voorwaarde hiervoor is wel dat aangetoond wordt dat de ontstane schade het directe gevolg is van de onrechtmatige gedraging. Dit wordt het causale verband genoemd.
Causaal verband: een direct gevolg
In veel gevallen zal dit causale verband voor zich spreken. Bijvoorbeeld wanneer een kerngezond persoon een been breekt, doordat een ander hier hard tegenaan trapt. Toch zijn er ook gevallen waarin het causale verband onzeker is.
Soms kan het zijn dat er meerdere oorzaken kunnen worden aangewezen voor bepaalde opgetreden klachten. In sommige gevallen kan dit bijvoorbeeld te maken hebben met bijvoorbeeld pre-existente klachten.
Lees ook: Predispositie en pre-existentie: het verschil.
Alternatieve causaliteit
Artikel 6:99 BW geeft een oplossing voor de gevallen waarin er meerdere schadeveroorzakende gebeurtenissen hebben plaatsgevonden.
“Kan de schade een gevolg zijn van twee of meer gebeurtenissen voor elk waarvan een andere persoon aansprakelijk is, en staat vast dat de schade door ten minste één van deze gebeurtenissen is ontstaan, dan rust de verplichting om de schade te vergoeden op ieder van deze personen, tenzij hij bewijst dat deze niet het gevolg is van een gebeurtenis waarvoor hijzelf aansprakelijk is.”
Het opvallende aan dit wetsartikel is dat, waar normaliter het slachtoffer het causaal verband dient te bewijzen, de bal nu bij de twee of meer mogelijk aansprakelijke partijen wordt gelegd. Dit is gunstig voor het slachtoffer.
Proportionele verdeling van aansprakelijkheid bij meerdere mogelijke oorzaken
Het kan voorkomen dat er twee mogelijke oorzaken van bepaalde schade zijn, waarbij de kans dat de eerste oorzaak de schade heeft veroorzaakt groter is dan de tweede.
Wanneer dit gebeurt, kan de rechter beslissen om de aansprakelijkheid proportioneel te verdelen. Ook kan het voorkomen dat een van de mogelijke oorzaken aan het slachtoffer toegerekend kan worden.
De rechter kan bepalen dat het niet proportioneel is om de aansprakelijkheid volledig op de dader af te schuiven, wanneer ook de kans bestaat dat de gedragingen van het slachtoffer zelf ten grondslag zou kunnen liggen aan de schade (art. 6:101 BW: eigen schuld). Dit wordt proportionele aansprakelijkheidsverdeling genoemd.
Hieronder wordt een voorbeeld uit de rechtspraak weergegeven ter verduidelijking.
Voorbeeld uit de rechtspraak: uitspraak van de Hoge Raad
Op 31 maart 2006 heeft de Hoge Raad uitspraak gedaan in de zaak Nefalit/Karamus. Karamus was van 1964 tot 1979 fabrieksarbeider van het asbest verwerkende bedrijf Nefalit. Naast dat Karamus daardoor regelmatig in aanraking kwam met asbest, rookte hij ook 28 jaar lang. In 1997 overleed Karamus aan de gevolgen van longkanker, zonder dat daar asbestose aan vooraf ging.
De erfgenamen van Karamus betoogden dat Karamus langdurig en intensief is blootgesteld aan asbeststof en dat de longkanker waaraan hij is overleden, mede daardoor is veroorzaakt. Zij verwijten Nefalit te weinig te hebben gedaan om te voorkomen dat haar werknemers in aanraking zouden komen met asbeststof.
Nefalit verweert zich, door te stellen dat de longkanker meer waarschijnlijk is veroorzaakt door het roken van het slachtoffer. Het gerechtshof schakelt een deskundige in en deze oordeelt dat er 55% kans is dat de longkanker is veroorzaakt door de blootstelling aan asbest.
De Hoge Raad beslist uiteindelijk:
“(…) gelet op de aan de artikelen 6:99 en 6:101 BW ten grondslag liggende uitgangspunten moet daarom worden aangenomen dat, indien een werknemer schade heeft geleden die (…) zowel kan zijn veroorzaakt door een toerekenbare tekortkoming van zijn werkgever in de nakoming van zijn verplichting de werknemer in de uitoefening van diens werkzaamheden voldoende te beschermen tegen een voor de gezondheid gevaarlijke stof, als door een aan de werknemer zelf toe te rekenen omstandigheid als hiervoor bedoeld, als door een combinatie daarvan, zonder dat met voldoende zekerheid is vast te stellen in welke mate de schade van de werknemer door deze omstandigheden of één daarvan is ontstaan, de rechter de werkgever tot vergoeding van de gehele schade van de werknemer mag veroordelen, met vermindering van de (…) mate waarin de aan de werknemer toe te rekenen omstandigheden tot diens schade hebben bijgedragen.”
Samenvattend: de Hoge Raad geeft aan dat wanneer beide mogelijke oorzaken de schade zouden kunnen hebben veroorzaakt, er op basis daarvan een evenredige verdeling van de aansprakelijkheid moet plaatsvinden.
Letselschade Advocaat Utrecht
Ferme Letselschade Advocaten specialiseert zich in ingewikkelde letselschadeprocessen. Zoals ook in deze blog blijkt, kan een schadeclaim complex uitvallen en moet er soms veel gebeuren om een zo hoog mogelijke schadevergoeding te realiseren.
Het is dan ook verstandig om een gespecialiseerde letselschadeadvocaat in te schakelen. Heeft u vragen, of wilt u kennismaken met een van onze belangenbehartigers? Ferme Letselschade Advocaten helpt u hier graag bij. Neem gerust contact op, dan staan wij u graag te woord.
Hanneke is een aantal jaar werkzaam geweest als advocaat bij twee toonaangevende letselschadekantoren in Amersfoort en Utrecht. Medio 2017 heeft zij Ferme Letselschade Advocaten opgericht, samen met Wendy Boer. Hanneke is lid van de Vereniging van Letselschade advocaten (LSA) en is aangesloten bij de Werkgroep Artsen en Advocaten (WAA).
Bel ons:
Gerelateerde berichten: